In de Griekse mythologie is Eos (Oudgrieks: Ἠώς / Êốs), ook wel gespeld als Eoos, de godin van de dageraad. Ze is de dochter van de Titanen van het licht, Hyperion en Theia, en de zus van zonnegod Helios en maangodin Selene.
Eos wordt vaak afgebeeld als een mooie jonge vrouw met gouden vleugels. Ze rijdt in een gouden wagen die getrokken wordt door paarden of stieren. Haar kleding is vaak van roze of goud, en ze wordt vaak vergezeld door bloemen en vogels.
Eos is een van de meest populaire godinnen in de Griekse mythologie. Ze wordt vaak geassocieerd met hoop, nieuwe beginnings, en de schoonheid van de natuur.
In de Romeinse mythologie wordt Eos vaak geïdentificeerd met Aurora.
Een van de bekendste verhalen over Eos is het verhaal van haar liefde voor Tithonus, een jonge man die ze verliefd werd toen ze hem zag slapen. Eos smeekte haar vader om Tithonus onsterfelijk te maken, maar ze vergat te vragen dat hij ook eeuwige jeugd zou krijgen. Tithonus werd dus wel onsterfelijk, maar bleef wel ouder worden. Uiteindelijk werd hij zo oud en zwak dat hij niet meer kon bewegen. Eos veranderde hem toen in een cipresboom, zodat hij voor altijd bij haar kon zijn.
Eos is ook de moeder van verschillende kinderen, waaronder de windgod Zephyrus en de sterrengod Eosphoros.
Eos is een belangrijke figuur in de Griekse mythologie. Ze vertegenwoordigt de hoop en het nieuwe begin van elke dag.