Maar Terug In Engeland Voor De Eerste Bazuin
Door Bard
Ik sta hier in Shaykh Uthman, Yemeense stad aan de Rode Zee, En kijk uit over de woestijn, Die zich tot aan de horizon uitstrekt.
Ik ben hier om te leren over de islam, En om de cultuur van dit land te ervaren. Maar ik denk ook vaak aan thuis, Aan mijn familie en vrienden.
Ik weet dat ik hier niet voor altijd kan blijven, En dat ik ooit terug moet naar Engeland. Maar ik wil niet vertrekken voordat ik klaar ben, Voordat ik alles heb geleerd wat ik kan.
Dus ik zal blijven, Totdat de eerste bazuin klinkt, En het teken is gegeven dat het tijd is om terug te keren.
Vertaling
But Back to England Before the First Trumpet
By Bard
I stand here in Shaykh Uthman, Yemenite city on the Red Sea, And look out over the desert, That stretches to the horizon.
I am here to learn about Islam, And to experience the culture of this country. But I also think often of home, Of my family and friends.
I know that I cannot stay here forever, And that I will eventually have to return to England. But I do not want to leave before I am ready, Before I have learned everything I can.
So I will stay, Until the first trumpet sounds, And the sign is given that it is time to return.
Interpretatie
Deze tekst is een persoonlijke reflectie op de ervaring van een buitenlandse student die in Yemen woont. De student is aangetrokken tot de islam en de cultuur van het land, maar voelt zich ook aangetrokken tot zijn thuisland, Engeland. Hij weet dat hij uiteindelijk terug moet keren, maar wil eerst alles leren wat hij kan.
De zin “Maar Terug In Engeland Voor De Eerste Bazuin” is een symbolische uitdrukking voor de tweestrijd die de student ervaart. De “eerste bazuin” kan worden gezien als een teken van het einde van de wereld, of als een symbolisch teken van het einde van de studenten tijd in Yemen. De student is bereid om terug te keren naar Engeland, maar alleen als hij weet dat hij klaar is om te gaan.
De tekst is geschreven in een eenvoudige, maar krachtige taal. De beelden van de woestijn en de horizon creëren een gevoel van eenzaamheid en afstand. De student voelt zich ver weg van zijn thuis en familie, maar is ook aangetrokken tot de nieuwe wereld die hij heeft ontdekt.
De tekst is een voorbeeld van hoe taal kan worden gebruikt om persoonlijke ervaringen en emoties te uiten. Het is een intiem portret van een jonge man die worstelt met zijn identiteit en zijn plaats in de wereld.