De kleine zeemeermin is een sprookje geschreven door de Deense schrijver Hans Christian Andersen. Het werd voor het eerst gepubliceerd in 1837 in zijn collectie Eventyr, fortalte for Børn (Verhalen, verteld voor kinderen). Het verhaal vertelt het verhaal van een jonge zeemeermin die haar stem opoffert om mens te worden en met een prins te trouwen.
Het verhaal begint met de zeemeermin, die de kleinste van haar zes zussen is. Ze is nieuwsgierig naar de mensenwereld en droomt ervan met een prins te trouwen. Op een dag redt de prins de zeemeermin van een verdrinking. Ze wordt verliefd op hem en besluit haar stem op te offeren om met hem te trouwen.
De zeemeermin krijgt van de zeeheks een paar menselijke benen, maar ze moet haar tong afstaan en zal voor altijd pijn voelen. Ze moet ook zwijgen, anders zal ze vergaan.
De zeemeermin wordt een mens en trouwt met de prins. Ze is gelukkig, maar ze mist haar familie en haar stem. Ze kan niet met de prins praten en hij begint zich te vervelen.
Uiteindelijk kan de zeemeermin het niet langer aan en ze keert terug naar de zee. Ze wordt een zeenevel en kan haar familie en vrienden weer zien.
Het verhaal van De kleine zeemeermin is een tragisch verhaal over liefde, verlies en offers. Het is een klassieker die nog steeds wordt geliefd door mensen van alle leeftijden.
Het verhaal is ook bewerkt voor de film, televisie, muziek en theater. De meest bekende verfilming is de Disney-animatiefilm uit 1989.