Ja, dergelijke dansen zag je regelmatig in de programma’s van Wim T. Schippers. Hij was een groot liefhebber van absurdisme en humor, en hij gebruikte dans vaak om die elementen te benadrukken. De dansen in zijn programma’s waren vaak ongecoördineerd, ongemakkelijk en soms zelfs ronduit vreemd. Ze waren bedoeld om de kijker te verwarren en te amuseren.
Een goed voorbeeld van een dergelijke dans is de “Dans van de Duizend Armen” uit het programma “Jiskefet”. In deze scène dansen de personages Kees Prins en Kees van Kooten op een vreemde, onritmische manier. Ze bewegen hun armen in allerlei vreemde posities, en ze lijken niet echt te genieten van wat ze doen. De dans is bedoeld om de kijker te laten lachen om het absurde van de situatie.
Een ander voorbeeld is de “Dans van de Ouderen” uit het programma “De Ronde”. In deze scène dansen een groep ouderen op een vervelende, ongeïnspireerde manier. Ze bewegen hun lichaam stijfjes en ze lijken geen plezier te hebben. De dans is bedoeld om de kijker te laten lachen om het onbeholpenheid van de ouderen.
Wim T. Schippers was een uniek talent, en zijn gebruik van dans in zijn programma’s was een belangrijk onderdeel van zijn humor. De dansen in zijn programma’s waren vaak ongewoon en onverwacht, maar ze waren altijd bedoeld om de kijker te vermaken.