Een veto is een recht om een besluit tegen te houden, ook al is er een meerderheid voor het besluit. Het woord veto is afgeleid van het Latijnse woord “vetare”, wat “verbieden” betekent.
Veto’s worden vaak gebruikt in politieke instellingen, zoals de Verenigde Naties, de Europese Unie en de Amerikaanse Senaat. In de Verenigde Naties kan elk van de vijf permanente leden van de Veiligheidsraad (China, Frankrijk, Rusland, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten) een veto uitspreken tegen een resolutie. Dit betekent dat een resolutie niet wordt aangenomen, zelfs als er een meerderheid voor is.
Veto’s kunnen worden gebruikt om een bepaald besluit te voorkomen, of om een compromis te bereiken. In het geval van de Verenigde Naties kunnen veto’s worden gebruikt om conflicten te voorkomen of op te lossen.
Veto’s zijn een krachtig instrument, maar ze kunnen ook worden misbruikt. In de Verenigde Naties hebben veto’s bijvoorbeeld geleid tot een impasse in de aanpak van conflicten, zoals in Syrië en Jemen.
Veto’s worden ook gebruikt in andere contexten, zoals in bedrijven en verenigingen. In bedrijven kunnen veto’s worden gebruikt om een bepaalde beslissing tegen te houden, of om een compromis te bereiken. In verenigingen kunnen veto’s worden gebruikt om de belangen van een bepaalde groep te beschermen.
Veto’s zijn een controversieel onderwerp. Sommige mensen zijn van mening dat veto’s een noodzakelijke manier zijn om een bepaalde groep of een bepaald belang te beschermen. Anderen zijn van mening dat veto’s een manier zijn om democratie te ondermijnen.