Een gedoogpartner is een politieke partij die niet deelneemt aan een kabinet, maar het kabinet wel steunt. De gedoogpartner heeft geen ministers in het kabinet, maar heeft wel inspraak in het beleid.
Een gedoogpartner komt meestal tot stand als er geen meerderheidskabinet kan worden gevormd. In dat geval vormen twee of meer partijen een minderheidskabinet, dat wordt gesteund door een andere partij.
De gedoogpartner heeft een belangrijke rol in het kabinet. De partij kan het kabinet steunen of afvallen, waardoor het kabinet kan vallen. De gedoogpartner kan ook druk uitoefenen op het kabinet om bepaalde beleidspunten door te voeren.
In Nederland is er in de afgelopen jaren een aantal kabinetten geweest met een gedoogpartner. Het kabinet Rutte I (2010-2012) werd gesteund door de PVV, het kabinet Rutte III (2017-2022) werd gesteund door de SGP en het kabinet Rutte IV (2022-heden) wordt gesteund door de ChristenUnie.
De rol van een gedoogpartner is vaak ingewikkeld. De partij moet een balans vinden tussen het steunen van het kabinet en het verdedigen van de eigen standpunten. Dit kan leiden tot spanningen binnen de partij.
De volgende kenmerken zijn kenmerkend voor een gedoogpartner:
- De partij heeft geen ministers in het kabinet.
- De partij heeft wel inspraak in het beleid.
- De partij kan het kabinet steunen of afvallen.
- De partij kan druk uitoefenen op het kabinet om bepaalde beleidspunten door te voeren.