Springt uitgelaten door de storm!
De wind joeg door mijn haren en het regenwater spatte in mijn gezicht. Ik sprong en huilde van geluk. Ik was vrij!
Ik was al mijn hele leven opgesloten geweest, maar nu was ik eindelijk vrij om te gaan en staan waar ik wilde. Ik sprong door de straten, mijn haren wapperend in de wind. Ik voelde me alsof ik kon vliegen.
Ik sprong over plassen en omvergevallen bomen. Ik sprong zo hoog dat ik de wolken kon aanraken. Ik sprong en sprong en sprong.
Ik was zo gelukkig dat ik eindelijk vrij was. Ik was vrij om te leven!
Een andere interpretatie:
Springt uitgelaten door de storm!
De wind raasde door de bomen en het regenwater viel met bakken uit de hemel. Maar in het midden van de storm stond een klein meisje, dat met open armen de regen opving. Ze lachte en huilde tegelijkertijd, zo gelukkig was ze.
Ze had altijd al van stormen gehouden. Ze vond het geweldig om het geluid van de wind en het zicht van de bliksem te horen en te zien. Maar vandaag was het anders. Vandaag voelde ze zich alsof ze deel uitmaakte van de storm.
Ze voelde zich vrij en opgewonden, alsof ze alles kon bereiken. Ze voelde zich alsof ze kon vliegen.
Ze sprong in de lucht en riep het uit van geluk. Ze was vrij!
Welke interpretatie vind je het leukst?