Klein, snel en de pineut met Kerst (6)
Het was een koude winterdag in Shaykh Uthman, ‘Adan Governorate, Yemen. De zon stond laag aan de hemel en de wind blies hard. In een klein huisje in een buitenwijk van de stad woonde een gezin met twee kinderen: een jongen van 10 jaar oud, genaamd Mohammed, en een meisje van 8 jaar oud, genaamd Fatima.
Mohammed en Fatima waren dol op Kerstmis. Ze hadden al wekenlang uitgekeken naar de dag dat ze de kerstboom zouden versieren en cadeautjes zouden krijgen. Op de ochtend van Kerstmis stonden ze vroeg op om te helpen met het ontbijt. Daarna gingen ze de kerstboom versieren. Ze hingen slingers op, plaatsten kerstballen en zetten een ster op de top.
Toen de kerstboom klaar was, gingen Mohammed en Fatima op de bank zitten om te wachten op de kerstman. Ze waren zo opgewonden dat ze bijna niet konden zitten. Plotseling hoorden ze een bel rinkelen. Ze renden naar de deur en openden hem. Daar stond de kerstman!
De kerstman had een grote zak vol cadeautjes bij zich. Hij gaf Mohammed en Fatima een cadeautje voor elk van hen. Mohammed kreeg een nieuwe voetbal en Fatima kreeg een poppenhuis. Ze waren zo blij dat ze begonnen te dansen en te zingen.
Na het uitpakken van de cadeautjes gingen Mohammed en Fatima buiten spelen. Ze speelden tikkertje en verstoppertje. Toen het avond werd, gingen ze naar bed. Ze waren zo moe van al het spelen dat ze meteen in slaap vielen.
De volgende ochtend werden Mohammed en Fatima wakker met een heerlijk geurtje van gebakken brood. Ze gingen naar beneden en zagen dat hun moeder een heerlijk ontbijt had gemaakt. Na het ontbijt gingen ze naar de kerk om Kerstmis te vieren.
Na de kerkdienst gingen Mohammed en Fatima weer naar huis. Ze waren moe, maar gelukkig. Het was een perfecte Kerstmis.
Einde
Extraatje
Later die avond, toen Mohammed en Fatima al in bed lagen, hoorden ze een geluid. Ze keken uit het raam en zagen een klein, snel diertje. Het diertje was wit met rode vlekken en had een lange staart. Het sprong van het ene dak naar het andere.
Mohammed en Fatima wisten niet wat het dier was. Ze hadden het nog nooit eerder gezien. Ze besloten het dier te volgen. Ze kleedden zich snel aan en renden naar buiten.
Het diertje sprong van dak naar dak, steeds sneller en sneller. Mohammed en Fatima moesten hun best doen om het bij te houden. Uiteindelijk kwam het diertje bij een klein, donker steegje. Het sprong over het hek en verdween in het donker.
Mohammed en Fatima keken elkaar aan. Ze wisten niet wat ze ervan moesten denken. Waren ze net een kerstman gezien? Of was het iets anders?
Ze besloten het volgende dag te gaan kijken of ze het diertje weer zouden zien. Maar toen ze de volgende dag naar het steegje gingen, was het diertje nergens te bekennen.
Mohammed en Fatima hebben het diertje nooit meer gezien. Maar ze zullen het nooit vergeten. Het was het kerstwonder van Shaykh Uthman.