In april 1940 werden Engelse en Franse troepen aan land gezet in verschillende Noorse havens. Deze historische gebeurtenis markeerde het begin van de strijd in Noorwegen tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Noorwegen was strategisch belangrijk voor zowel de geallieerden als de Duitsers. Het land had een lange kustlijn en geografische kenmerken die het mogelijk maakten om controle te hebben over de Noord-Atlantische Oceaan en handelsroutes. Bovendien had Noorwegen belangrijke reserves aan ijzererts, een waardevol middel voor oorlogsproductie.
In de vroege ochtend van 9 april 1940 lanceerde Duitsland Operatie Weserübung, een verrassingsaanval op Noorwegen en Denemarken. De Duitse marine en luchtmacht vielen strategische punten in beide landen aan, met als doel de controle te krijgen over de havens en vliegvelden. Deze aanval was bedoeld om de geallieerden de pas af te snijden en een snelle overwinning te behalen.
Echter, de geallieerden waren zich bewust van de Duitse plannen en stuurden troepen naar Noorwegen om te voorkomen dat de Duitsers volledige controle zouden krijgen. Op 14 april landden Engelse en Franse troepen in de havens van Narvik, Trondheim, Bergen en andere belangrijke punten langs de kust.
De geallieerde troepen werden verwelkomd door hevige gevechten met de Duitse strijdkrachten. De Duitsers hadden al een sterke positie ingenomen en boden fel verzet tegen de geallieerde invasie. De gevechten duurden wekenlang en waren hevig en bloedig. Beide partijen leden zware verliezen.
Ondanks de moeilijkheden en tegenslagen slaagden de geallieerden er uiteindelijk in om een aantal belangrijke havens te veroveren en te behouden. Dit stelde hen in staat om hun troepen te versterken en bevoorrading te ontvangen. Het gaf hen ook de mogelijkheid om de Duitse troepen te belemmeren en vertraging te veroorzaken in hun plannen om Noorwegen volledig te bezetten.
De gevechten in Noorwegen gingen echter door tot mei 1940, toen de Duitsers erin slaagden om de geallieerde troepen terug te drijven en de controle over het grootste deel van het land te heroveren. Ondanks de verliezen en het uiteindelijke verlies van Noorwegen, slaagden de geallieerden erin om de Duitse opmars te vertragen en kostbare tijd te winnen.
De landing van Engelse en Franse troepen in de Noorse havens in april 1940 was een belangrijk moment in de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog. Het toont de vastberadenheid van de geallieerden om de Duitse expansie te stoppen en hun grip op strategische punten te behouden. Hoewel de geallieerden uiteindelijk niet in staat waren om Noorwegen te behouden, was de strijd daar een belangrijke factor in het verloop van de oorlog.