Er zijn verschillende manieren om te bepalen of een ei nog vers is. De meest eenvoudige manier is de drijfproef. Vul een kom met koud water en leg het ei erin. Als het ei naar de bodem zakt en op zijn zijkant blijft liggen, is het nog vers. Als het ei naar de bodem zakt, maar rechtop blijft staan, is het nog eetbaar, maar wel minder vers. Als het ei blijft drijven, is het bedorven en moet het worden weggegooid.
Een andere manier om de versheid van een ei te bepalen is door naar de kleur van de dooier te kijken. Een verse eidooier is helder geel van kleur. Als de dooier een doffe kleur heeft of een groenige of grijze vlek heeft, is het ei minder vers.
Tot slot kun je ook naar de geur van het ei kijken. Een vers ei heeft een lichte, zoete geur. Als het ei een sterke, onaangename geur heeft, is het bedorven.
Hieronder is een overzicht van de verschillende manieren om te bepalen of een ei nog vers is:
| Methode | Uitkomst |
|---|---|
| Drijfproef | Naar de bodem zakken en op zijn zijkant blijven liggen: vers |
| Kleur van de dooier | Helder geel: vers |
| Geur | Lichte, zoete geur: vers |
De houdbaarheid van een ei is ongeveer 28 dagen. Eieren die ouder zijn dan 28 dagen zijn nog steeds eetbaar, maar ze zijn minder vers en kunnen sneller bederven. Eieren die bedorven zijn, kunnen een gevaar voor de gezondheid zijn.