Het schrift of de persoon waaruit een verslaggever zijn gegevens put, wordt een bron genoemd. Een bron kan een persoon zijn, zoals een getuige of een expert, of een document, zoals een officieel rapport of een nieuwsartikel.
In het geval van een persoon wordt de bron ook wel een informant genoemd. Een informant is iemand die informatie aan de verslaggever verstrekt, vaak op vertrouwelijke basis.
Een verslaggever moet zijn bronnen zorgvuldig selecteren en controleren. Hij moet er zeker van zijn dat de informatie betrouwbaar is en dat de bron niet bevooroordeeld is.
In het Nederlands wordt de term “bron” ook wel gebruikt voor het resultaat van het onderzoek van een verslaggever. In dit geval is de bron een verzameling van gegevens die de verslaggever heeft verzameld om zijn verhaal te schrijven.
Hier zijn enkele voorbeelden van bronnen die een verslaggever kan gebruiken:
- Personen: getuigen, experts, politici, ambtenaren, etc.
- Documenten: officiële rapporten, nieuwsartikelen, wetenschappelijke studies, etc.
- Online bronnen: websites, sociale media, etc.
- Zelfonderzoek: interviews, observaties, etc.
Een verslaggever kan ook gebruikmaken van een combinatie van bronnen om zijn verhaal te schrijven.