De zin “Hesen ook het glas, maar deden hun mond niet open.” komt uit het boek “De avonden” van Gerard Reve. In dit boek vertelt Reve het verhaal van Anton Steenwijk, een jongeman die in de jaren dertig in Amsterdam woont.
In de zin “Hesen ook het glas, maar deden hun mond niet open.” wordt beschreven hoe Anton en zijn vrienden een glas heffen, maar niet drinken. Dit is een teken van hun sombere stemming. Ze zijn teleurgesteld in het leven en zien geen toekomst voor zichzelf.
De zin kan ook op een meer algemene manier worden geïnterpreteerd. Het kan staan voor het ophouden met hopen en dromen. Het kan ook staan voor het accepteren van de realiteit, zelfs als die realiteit niet mooi is.
In het specifieke geval van de zin “Hesen ook het glas, maar deden hun mond niet open.” is het belangrijk om te weten dat Anton en zijn vrienden in een tijd van grote crisis leven. De Tweede Wereldoorlog is aanstaande en de wereld staat op het punt van oorlog. Anton en zijn vrienden zijn zich bewust van deze crisis en ze voelen zich machteloos om er iets aan te doen. Het heffen van het glas is een symbolische daad van verzet, maar ook een teken van hun machteloosheid.
De zin “Hesen ook het glas, maar deden hun mond niet open.” is een krachtige uitdrukking van de sombere stemming van Anton en zijn vrienden. Het is een zin die nog steeds resoneert in onze tijd, want het is een zin die spreekt over de angst en de onzekerheid van het leven in een tijd van crisis.