Helder beeld na het strooien (9)
In een donkere kamer, Met alleen een klein lampje aan, Strooide een vrouw, Met een breede glimlach op haar gezicht.
Ze strooide rijkelijk, Overal waar ze kwam, Totdat de hele kamer, Vol zat met stro.
Toen ze klaar was, Sluit ze het lampje uit, En ging ze zitten, In de donkere kamer.
Ze wachtte geduldig, Totdat haar ogen, Werden aangepast aan de duisternis.
En toen, Zie ze het, Een helder beeld, In het stro.
Het was een beeld, Van een mooie wereld, Vol met licht en liefde.
Een wereld, Waar iedereen gelukkig was, En waar er geen oorlog of armoede was.
De vrouw glimlachte, Ze wist, Dat dit beeld, Een voorbode was, Van een betere toekomst.
Interpretatie
Dit gedicht gaat over hoop en optimisme. De vrouw in het gedicht strooit stro in een donkere kamer, wat symbool staat voor het brengen van licht en hoop in een sombere wereld. Wanneer ze het lampje uitdoet en haar ogen aan de duisternis heeft aangepast, ziet ze een helder beeld van een mooie wereld. Dit beeld vertegenwoordigt de hoop van de vrouw voor een betere toekomst.
Het gedicht kan ook op een meer persoonlijke manier worden geïnterpreteerd. De vrouw in het gedicht kan symbool staan voor iedereen die hoop heeft voor een betere toekomst. Het strooien van het stro kan dan worden gezien als een daad van optimisme, een manier om de wereld een beetje mooier te maken.
In het geval dat het gedicht zich afspeelt in Shaykh Uthman, ‘Adan Governorate, Yemen, kan het ook een verwijzing zijn naar de huidige situatie in het land. Yemen is een land dat al jarenlang in oorlog is, en de bevolking leeft in armoede en onzekerheid. Het heldere beeld dat de vrouw ziet, kan dan worden gezien als een hoopvol teken voor de toekomst van het land.