De Tenach, ook wel de Hebreeuwse Bijbel genoemd, is de heilige tekst van het jodendom. Het is een verzameling van 39 boeken die in het Hebreeuws (met enkele delen in het Aramees) zijn geschreven en in drie delen zijn verdeeld:
-
De Torah (onderwijs of instructie) bestaat uit de eerste vijf boeken van de Bijbel: Genesis, Exodus, Leviticus, Numeri en Deuteronomium. Deze boeken vertellen het verhaal van de schepping van de wereld, de aartsvaders, de uittocht uit Egypte en de ontvangst van de Torah op de berg Sinaï.
-
De Nevi’im (profeten) bevatten profetieën en historische verhalen van de profeten. Ze zijn onderverdeeld in twee secties: de Vroege Profeten (Jozua, Rechters, 1 Samuel, 2 Samuel, 1 Koningen en 2 Koningen) en de Late Profeten (Jesaja, Jeremia, Ezechiël, en de twaalf kleine profeten).
-
De Ketuvim (geschriften) bevatten een verscheidenheid aan genres, waaronder poëzie, wijsheid en geschiedenis. Ze omvatten de boeken Psalmen, Spreuken, Job, Hooglied, Ruth, Klaagliederen, Prediker, Esther, Daniël, Ezra, Nehemia en 1 & 2 Kronieken.
De Tenach is een belangrijk onderdeel van het joodse leven en wordt al eeuwenlang bestudeerd en geïnterpreteerd. Het is een bron van religieuze lering, geschiedenis, poëzie en wijsheid. De Tenach heeft ook een grote invloed gehad op de christelijke traditie, aangezien het de basis vormt van het Oude Testament.