In de jeugdliteratuur komt glijmiddel soms voor, maar niet vaak. Het wordt meestal gebruikt in een neutrale of humoristische context.
Een voorbeeld van een neutrale context is in het boek “De club van de onzichtbaren” van Carry Slee. In dit boek gebruiken de hoofdpersonen, een groepje tieners, glijmiddel om een glijbaan te maken.
Een voorbeeld van een humoristische context is in het boek “De avonturen van Tom Sawyer” van Mark Twain. In dit boek gebruikt Tom Sawyer glijmiddel om een grap uit te halen met zijn vriend Huckleberry Finn.
In de jeugdliteratuur wordt glijmiddel meestal niet gebruikt in een seksuele context. Dit komt omdat jeugdliteratuur bedoeld is voor een jong publiek. Seksuele onderwerpen kunnen voor jonge kinderen nog te moeilijk of ongemakkelijk zijn.
Er zijn echter wel enkele uitzonderingen. In het boek “Grenzen” van Annelies Verbeke wordt glijmiddel gebruikt in een seksuele context. In dit boek is het hoofdpersonage, een tienermeisje, verliefd op een oudere man. Ze gebruiken glijmiddel om seks te hebben.
Het gebruik van glijmiddel in de jeugdliteratuur is nog niet veel onderzocht. Het is daarom moeilijk te zeggen wat de effecten zijn van het gebruik van dit onderwerp in deze doelgroep. Het is mogelijk dat het gebruik van glijmiddel in een seksuele context jongeren kan stimuleren om op jonge leeftijd te experimenteren met seks. Het is echter ook mogelijk dat het gebruik van glijmiddel in een neutrale of humoristische context jongeren kan helpen om op een open en positieve manier over seks te praten.