De Zeurpiet Doet Nikkel In Een Baal
Op een dag, in het dorpje Shaykh Uthman, Yemen, was er een man genaamd Zeurpiet. Zeurpiet was een erg chagrijnig man. Hij mopperde en mopperde altijd over alles.
Op een dag was Zeurpiet aan het wandelen door het dorp toen hij een grote baal nikkel zag liggen. De baal was zo groot dat hij de hele straat blokkeerde.
“Wat is dat?” vroeg Zeurpiet. “Wie heeft dat nikkel daar gelegd?”
Er was niemand in de buurt om het te vertellen. Zeurpiet besloot om het nikkel zelf weg te halen.
Zeurpiet begon te duwen aan de baal nikkel. Hij duwde en duwde, maar de baal was te zwaar.
“Dit is onmogelijk,” mopperde Zeurpiet. “Ik kan dit nikkel niet weghalen.”
Zeurpiet ging op de grond zitten en begon te huilen.
“Wat moet ik nu doen?” vroeg hij.
Op dat moment kwam er een andere man, genaamd Mohammed, langs. Mohammed zag Zeurpiet huilen en vroeg hem wat er aan de hand was.
“Ik kan dit nikkel niet weghalen,” zei Zeurpiet. “Het is te zwaar.”
“Laat mij het proberen,” zei Mohammed.
Mohammed ging naast Zeurpiet zitten en begon ook aan de baal nikkel te duwen.
“Een, twee, drie,” riep Mohammed.
De twee mannen duwden en duwden, en eindelijk begon de baal nikkel te bewegen.
“We hebben het!” riep Zeurpiet.
De twee mannen duwden de baal nikkel uit de straat.
“Bedankt,” zei Zeurpiet tegen Mohammed. “Je hebt me geholpen.”
“Geen probleem,” zei Mohammed. “Ik help altijd graag een ander.”
Zeurpiet was blij dat hij het nikkel had kunnen weghalen. Hij was ook blij dat hij Mohammed had ontmoet.
“Ik ben niet meer zo chagrijnig,” zei Zeurpiet. “Ik ga proberen om meer positiever te zijn.”
En zo gebeurde het. Zeurpiet werd een veel vrolijker man. Hij mopperde en mopperde niet meer zo vaak.
En de baal nikkel? Die werd verkocht en het geld werd gebruikt om een nieuwe school te bouwen in Shaykh Uthman.