De term “barbaar” heeft verschillende betekenissen gehad door de geschiedenis heen.
**Oorsprong en oude betekenis**
Het woord “barbaar” komt van het Oudgriekse woord “βάρβαρος” (barbaros), dat een klanknabootsing was van de onverstaanbare talen die vreemdelingen spraken in de oren van de oude Grieken. Het woord werd in eerste instantie gebruikt om mensen te beschrijven die geen Grieks spraken en die niet deel uitmaakten van de Griekse cultuur.
In de Romeinse tijd werd het woord “barbaar” gebruikt om alle niet-Romeinse volkeren te beschrijven. De Romeinen zagen zichzelf als beschaafd en superieur aan andere volkeren, die ze als wild en primitief beschouwden.
**Hedendaagse betekenis**
Tegenwoordig wordt het woord “barbaar” nog steeds gebruikt om iemand te beschrijven die wreed, ongeciviliseerd of onbeschaafd is. Het kan ook gebruikt worden om iemand te beschrijven die geen smaak of gevoel heeft of die geen besef heeft van kunstwaarde.
**Voorbeelden van het gebruik van het woord “barbaar”**
* “De barbaarse invallers plunderden de stad en verbrandden de huizen.”
* “Hij is een barbaar die geen respect heeft voor andermans eigendommen.”
* “Ze heeft geen smaak of gevoel, ze is een echte cultuurbarbaar.”
**Het is belangrijk om op te merken dat het woord “barbaar” een beledigend woord is en dat het met zorgvuldigheid moet worden gebruikt. Het is niet altijd duidelijk wat precies onder “barbaar” wordt verstaan, en het woord kan worden gebruikt om mensen te kwetsen of te beledigen.**