Een aangeplant stuk grond waarbij bomen en struiken die eetbare producten leveren dominant zijn, wordt ook wel een eetbaar bos, voedselbos of eetbare tuin genoemd. Eetbare bossen zijn een vorm van permacultuur, een ontwerpfilosofie die natuurlijke systemen als uitgangspunt neemt. Het doel van een eetbaar bos is om voedsel te produceren op een duurzame manier, in harmonie met de natuur.
Eetbare bossen worden meestal aangelegd in lagen, waarbij elke laag een andere functie heeft. De hoogste laag bestaat uit bomen die fruit, noten of zaden leveren. De middelste laag bestaat uit struiken die bessen, kruiden of bladgroenten leveren. De onderste laag bestaat uit kruiden, grassen en andere laagblijvende planten die als bodembedekker of als voedselbron voor insecten dienen.
Eetbare bossen kunnen een breed scala aan eetbare producten leveren, zoals:
- Fruit: appels, peren, kersen, pruimen, bramen, frambozen, aardbeien, vijgen, noten, hazelnoten, walnoten, kastanjes, pecannoten
- Groenten: kool, spinazie, andijvie, sla, wortelen, uien, knoflook, aardappelen, pompoenen, courgettes
- Kruiden: peterselie, basilicum, oregano, tijm, rozemarijn, salie
Eetbare bossen bieden een aantal voordelen ten opzichte van traditionele landbouwmethoden. Ze zijn:
- Duurzaam: eetbare bossen zijn minder afhankelijk van kunstmest en pesticiden dan traditionele landbouw.
- Divers: eetbare bossen bieden een breed scala aan voedselproducten, wat de voedselzekerheid bevordert.
- Ecologisch: eetbare bossen zijn een bron van biodiversiteit en kunnen helpen om de lokale ecosystemen te beschermen.
Eetbare bossen zijn een groeiende trend in de wereld. Ze worden steeds vaker aangeplant door particulieren, bedrijven en overheden.