De indeling van politieke partijen in links en rechts is niet altijd eenduidig, omdat er binnen deze categorieën ook veel variatie kan zijn. In Nederland wordt de indeling van partijen in links en rechts vaak gebaseerd op de volgende criteria:
- Gelijkheid en rechtvaardigheid: Linkse partijen streven naar een meer egalitaire samenleving, met minder ongelijkheid in inkomen, bezit en macht. Ze zijn vaak voorstander van overheidsinterventie om deze ongelijkheid te verminderen.
- Economie: Linkse partijen zijn vaak voorstander van een sterke verzorgingsstaat, met een uitgebreid sociaal vangnet en sociale zekerheid. Ze zijn ook vaak voorstander van een overheidsbeleid dat gericht is op het bevorderen van economische groei en werkgelegenheid.
- Milieu: Linkse partijen zijn vaak voorstander van een milieubewust beleid, met maatregelen om de vervuiling en de klimaatverandering tegen te gaan.
- Buitenlandse politiek: Linkse partijen zijn vaak voorstander van een internationale samenwerking en een vreedzame oplossing van conflicten.
Op basis van deze criteria worden in Nederland de volgende partijen als links beschouwd:
- Partij van de Arbeid (PvdA)
- GroenLinks
- Partij voor de Dieren (PvdD)
- Socialistische Partij (SP)
- DENK
De volgende partijen worden als rechts beschouwd:
- Volkspartij voor Vrijheid en Democratie (VVD)
- Christen-Democratisch Appèl (CDA)
- Forum voor Democratie (FvD)
- Partij voor de Vrijheid (PVV)
- Staatkundig Gereformeerde Partij (SGP)
- 50PLUS
De partij D66 wordt vaak als een centrumpartij beschouwd, omdat ze zowel linkse als rechtse standpunten vertegenwoordigt.
De indeling van partijen in links en rechts kan veranderen in de loop van de tijd, als partijen hun standpunten aanpassen. Zo was de PvdA in de jaren 1970 een veel linksere partij dan ze nu is.