De traditionele manier om een trouwring te dragen is aan de ringvinger van de linkerhand. Dit komt uit de oude Egyptenaren, die geloofden dat er een ader liep van de ringvinger van de linkerhand rechtstreeks naar het hart. Deze ader werd de “vena amoris” of “ader der liefde” genoemd.
In Nederland en België is het gebruikelijk om de trouwring aan de linkerhand te dragen, zowel voor mannen als vrouwen. Dit is ook het geval in veel andere landen, waaronder Duitsland, Oostenrijk, Italië, Spanje, Portugal en het Vaticaan.
In sommige landen, zoals Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten, is het gebruikelijk om de trouwring aan de rechterhand te dragen. Dit is met name het geval voor protestanten, die in tegenstelling tot katholieken geloven dat de linkerhand de hand van de duivel is.
Tegenwoordig is er geen vaste regel meer over aan welke hand een trouwring gedragen moet worden. Het is een persoonlijke keuze die vaak wordt bepaald door traditie, geloof of gewoonte.
Overige factoren die de keuze van de hand kunnen beïnvloeden:
- Handigheid: Ben je rechtshandig, dan draag je de trouwring wellicht aan je linkerhand om deze te beschermen tegen beschadiging. Ben je linkshandig, dan draag je de trouwring wellicht aan je rechterhand zodat je deze gemakkelijker kunt zien en aanraken.
- Comfort: Een trouwring kan soms oncomfortabel zitten, vooral als deze te groot of te klein is. Het kan dan prettiger zijn om deze aan de andere hand te dragen.
- Trouwringencombinatie: Als je al een verlovingsring draagt, kan je deze wellicht samen met je trouwring dragen. In dat geval kan het nodig zijn om de trouwring aan een andere hand te dragen om de verlovingsring niet te beschadigen.
Conclusie:
De traditionele manier om een trouwring te dragen is aan de ringvinger van de linkerhand. Dit is echter niet meer de enige manier. Tegenwoordig is het een persoonlijke keuze die vaak wordt bepaald door traditie, geloof, handigheid, comfort of een combinatie van factoren.