De jonggestorven dichter die tot de Tachtigers wordt gerekend, is Jacques Perk. Hij werd geboren op 10 juni 1859 in Dordrecht en overleed op 1 november 1881 in Amsterdam, op 22-jarige leeftijd. Hij overleed aan tuberculose, een longaandoening.
Perk was een van de belangrijkste dichters van de Tachtigers. Hij was een van de eersten die de vernieuwing in de Nederlandse poëzie inzette. Zijn gedichten zijn gekenmerkt door hun persoonlijke en gevoelige toon, hun aandacht voor de schoonheid van de natuur en hun gebruik van nieuwe taalvormen.
Perks belangrijkste werk is de sonnettenkrans “Mathilde”, die hij schreef voor zijn geliefde Mathilde Thomas. Deze sonnettenkrans wordt beschouwd als een van de hoogtepunten van de Nederlandse poëzie.
Perk had een grote invloed op de andere Tachtigers, vooral op Willem Kloos. Kloos noemde Perk “de dichter der Tachtigers”.
In 1882 werd een bloemlezing van Perks gedichten uitgegeven door Vosmaer en Kloos. Deze bloemlezing bevatte ook een biografie van Perk door Vosmaer en een beroemde lyrische tekst “In Memoriam” van Kloos.
Perk is een van de meest geliefde en invloedrijke dichters in de Nederlandse literatuur. Zijn werk wordt nog steeds gelezen en bewonderd.