De meest voorkomende bacteriën die een longontsteking veroorzaken zijn:
- Streptococcus pneumoniae (pneumokok)
- Haemophilus influenzae
- Moraxella catarrhalis
- Legionella pneumophila
- Mycoplasma pneumoniae
- Chlamydia pneumoniae
De behandeling van een longontsteking hangt af van de soort bacterie die de infectie veroorzaakt.
Breedspectrum antibiotica
Als de soort bacterie nog niet bekend is, wordt meestal een breedspectrum antibioticum voorgeschreven. Dit is een antibioticum dat tegen een breed scala aan bacteriën werkt.
Voorbeelden van breedspectrum antibiotica die bij longontsteking worden gebruikt zijn:
- Amoxicilline-clavulaanzuur
- Ceftriaxon
- Levofloxacine
- Moxifloxacine
Specifieke antibiotica
Als de soort bacterie bekend is, kan de arts een specifiek antibioticum voorschrijven dat beter werkt tegen die bacterie.
Voorbeelden van specifieke antibiotica die bij longontsteking worden gebruikt zijn:
- Penicilline
- Macroliden
- Ketolide
- Quinolonen
Toediening
Antibiotica bij longontsteking worden meestal in tabletvorm of als siroop voorgeschreven. In ernstige gevallen kan de antibiotica ook via een infuus worden toegediend.
Duur van de behandeling
De duur van de behandeling met antibiotica bij longontsteking is meestal 7 tot 10 dagen.
Bijwerkingen
Antibiotica kunnen bijwerkingen veroorzaken, zoals:
- Diarree
- Misselijkheid
- Overgeven
- Gevoel van onwelzijn
- Schimmelinfecties
Als u bijwerkingen ervaart, neem dan contact op met uw arts.
Behandeling van virale longontsteking
Bij een virale longontsteking werken antibiotica niet. De behandeling bestaat dan uit rust, veel drinken en pijnstillers.