De vijf permanente leden van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties hebben vetorecht:
- China
- Frankrijk
- Rusland
- het Verenigd Koninkrijk
- de Verenigde Staten
Deze landen kunnen een veto uitspreken tegen elke resolutie die in de Veiligheidsraad wordt aangenomen. Dit betekent dat een resolutie, zelfs als deze door een meerderheid van de leden wordt gesteund, niet in werking kan treden als één van de vijf permanente leden een veto uitspreekt.
Het vetorecht is een controversiële kwestie. Critici stellen dat het vetorecht een onrechtvaardig systeem is, omdat het een kleine groep landen de macht geeft om de beslissingen van de Veiligheidsraad te blokkeren. Voorstanders van het vetorecht stellen dat het nodig is om de macht van de Veiligheidsraad te beperken en om te voorkomen dat belangrijke beslissingen worden genomen zonder de steun van alle permanente leden.
In de praktijk wordt het vetorecht niet vaak gebruikt. In de geschiedenis van de Verenigde Naties is er slechts 274 keer een veto gebruikt. De meeste veto’s zijn gebruikt door de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten.
De vijf permanente leden van de Veiligheidsraad zijn de landen die de Verenigde Naties hebben opgericht in 1945. Ze waren de belangrijkste overwinnaars van de Tweede Wereldoorlog en werden erkend als de belangrijkste machten in de wereld. Het vetorecht werd toegekend aan deze landen om ervoor te zorgen dat ze hun belangen konden beschermen.
In de loop der jaren is er regelmatig kritiek geweest op het vetorecht. Er zijn voorstellen gedaan om het vetorecht af te schaffen of te beperken, maar deze voorstellen zijn nooit aangenomen.