Een gezaghebbende roman langs het veld is een roman die door critici en literatuurwetenschappers als belangrijk en invloedrijk wordt beschouwd. Deze romans worden vaak beschouwd als een weerspiegeling van de tijd waarin ze zijn geschreven en bieden een unieke kijk op de samenleving, de cultuur en de menselijke conditie.
Enkele voorbeelden van gezaghebbende romans langs het veld zijn:
- De Aanslag van Harry Mulisch (1982): een roman over de Tweede Wereldoorlog en de gevolgen ervan voor de Nederlandse samenleving.
- De donkere kamer van Damokles van Willem Frederik Hermans (1958): een roman over de Koude Oorlog en de gevolgen ervan voor de Nederlandse cultuur.
- De avonden van Gerard Reve (1947): een roman over een eenzame jonge man in het naoorlogse Nederland.
- De stille kracht van Louis Couperus (1900): een roman over de koloniale samenleving in Nederlands-Indië.
- De gebroeders Karamazov van Fjodor Dostojevski (1880): een roman over religie, moraal en de menselijke natuur.
Deze romans zijn allemaal belangrijk omdat ze een belangrijke bijdrage hebben geleverd aan de Nederlandse literatuur. Ze zijn goed geschreven, bieden een unieke kijk op de samenleving en hebben een blijvende invloed gehad op de Nederlandse cultuur.
Een andere manier om een gezaghebbende roman langs het veld te definiëren is als een roman die een belangrijke bijdrage heeft geleverd aan een bepaald genre of stroming in de literatuur. Zo is De Aanslag een belangrijke roman in het genre van de oorlogsliteratuur, De donkere kamer van Damokles in het genre van de politieke thriller en De avonden in het genre van de coming-of-age roman.
Uiteindelijk is het aan de critici en literatuurwetenschappers om te bepalen welke romans als gezaghebbend worden beschouwd. Er is geen eenduidige definitie van wat een gezaghebbende roman is, maar deze romans worden vaak gekenmerkt door hun kwaliteit, invloed en bijdrage aan de literatuur.