De smet van een ster is een kleine, donkere vlek op het oppervlak van een ster. Het wordt veroorzaakt door een gebied met een hogere dichtheid van magnetische velden. Deze velden remmen de stroming van plasma, waardoor de temperatuur en de lichtintensiteit afnemen.
Smeten kunnen variëren in grootte, van enkele millimeters tot honderden kilometers. Ze kunnen ook van vorm variëren, van rond tot ovaal. Smeten kunnen op elk type ster voorkomen, maar ze zijn het meest voorkomend op zonachtige sterren.
Smeten kunnen een aantal effecten hebben op een ster. Ze kunnen de sterkheid van de ster variëren, en ze kunnen ook de steractiviteit beïnvloeden, zoals het uitzenden van zonnevlammen. Smeten kunnen ook de samenstelling van de ster veranderen, doordat ze materiaal van het binnenste van de ster naar het oppervlak transporteren.
Smeten zijn een belangrijk onderdeel van de sterfysica. Ze kunnen ons veel leren over de werking van sterren en hun invloed op de omgeving.