Een geografisch gebied met veel ijzerhoudende grond wordt een ijzerzandsteen genoemd. IJzerzandsteen is een sedimentair gesteente dat bestaat uit zandkorrels die zijn gebonden door ijzeroxide. IJzerzandsteen wordt gevormd wanneer zand wordt begraven en blootgesteld aan ijzerhoudend water. Het ijzer in het water reageert met het zand en vormt ijzeroxide, dat de zandkorrels samenbindt.
IJzerzandsteen komt over de hele wereld voor, maar het is vooral abundant in gebieden met een rijke ijzerhoudende ondergrond. Enkele voorbeelden van gebieden met veel ijzerzandsteen zijn:
- De Athabasca-bekken in Canada, waar het grootste ijzerertsbekken ter wereld ligt.
- De Krivoy Rog-bekken in Oekraïne, dat ook een groot ijzerertsbekken is.
- De Minas Gerais-staat in Brazilië, waar ijzerzandsteen wordt gebruikt voor de productie van staal.
In de buurt van Shaykh Uthman, Yemen, komt ijzerzandsteen voor in het Hadhramaut-bekken. Dit bekken is een belangrijk ijzerertsbekken en levert een groot deel van het ijzererts dat in Yemen wordt geproduceerd.
IJzerzandsteen is een belangrijke grondstof voor de productie van staal. Het ijzererts dat uit ijzerzandsteen wordt gewonnen, wordt gebruikt om staal te maken. Staal is een belangrijk materiaal dat wordt gebruikt in de bouw, de auto-industrie en vele andere industrieën.